Capitulo 2

~.~
Leon
Zacząłem się pakować do szkoły, nie wiedziałem, co mnie tam czeka, może spotkam jakąś dziewczynę i się zakocham. Wczoraj się dowiedziałem, że German mieszka w BA, a ja tam mam szkołę. I w tym liceum, zemszczę się na nim. Moja mama o niczym nie wie. Myśli, że ja jadę do BA studiować, nie mogę jej powiedzieć, że chcę go dorwać.
W trakcie pakowania weszła do mnie siostra:
-Leoś, czy tam nie zapomnisz o mnie?
-Nie, ja zawszę będę o Tobie pamiętać  i o mamie.
-Nie będę Ci przeszkadzać w pakowaniu.

Po wyjściu siostry z pokoju, skończyłem się pakować.
Poszedłem na śniadanie, wypiłem kawę, i zjadłem 2 kanapki. Bardzo mi smakowało, szkoda, że muszę opuszczać mamę i siostrę. Będzie mi brakowało smacznych posiłków mojej mamy. No ale cóż.  Po śniadaniu zostało mi sporo czasu, więc poszedłem pobawić z siostrą. Nie mogłem się doczekać spotkania z tym Castillo, mam ochotę go zabić. Napiłem się jeszcze kawy, i pożegnałem się z rodziną.

~.~

Violetta


Dziś wcześniej wstałam, i sprawdzałam czy wszystko spakowałam. Chciałam do walizki włożyć moje wielkie lustro, ale nie zmieściło się. Ubrałam się najładniej, jak potrafiłam. Zrobiłam lekki makijaż i zeszłam na dół do taty.
-Tatuś ładnie wyglądam?- zapytałam mojego tatę.
-No oczywiście- powiedział.
-Masz dziś jakieś spotkanie?- zadałam mu następne pytanie.
-Mam, i zaraz idę, Ramallo Cię kochanie zawiezie- powiedział uśmiechnięty.
-Ale...- nie mogłam dokończyć.
-Nie ma ale, jadę. Pa córeczko!- przerwał mi.
I znów mnie samą zostawił, zresztą, jak zawsze. Jestem bardzo wkurzona na niego. Violka, nie możesz się tak zachowywać, bo ci zmarszczki wyskoczą- pomyślałam.
 Olga przygotowała mi śniadanie, płatki z mlekiem. Ona zawsze wie, co chce zjeść.
Po śniadaniu, poszłam znaleźć Ramalla. Szukałam go na dole, jednak tam go nie było. Postanowiłam go poszukać na kolejnym piętrze. Znalazłam go w gabinecie taty.
-Zawieź mnie do szkoły, w moim pokoju jest 5 walizek. Znieś je do samochodu, tylko kochaniutki szybko. Okey?- powiedziałam z moim najpiękniejszym uśmiechem.
-No dobrze, idź do samochodu, ja już idę do twojego pokoju- powiedział Ramallo.

Wsiadłam do samochodu, i czekałam na Ramalla. Z mojej torebki wyciągnęłam lusterko, i poprawiłam makijaż.
W końcu przyszedł Ramallo, i pojechaliśmy.

*W liceum

Wysiadłam z samochodu, a Ramallo wraz ze mną.
Podeszłam do sekretarki.
-Dzień dobry, da mi pani numer pokoju?- zapytałam.
-Tak, panienki numer pokoju to 25, to pomieszczenie będzie z tobą dzieliła Ludmila Ferro.

  Sekretarka dała mi numer pokoju, i poszłam szukać go. Cieszę się, że z moją Ludką mam pokój. W końcu znalazłam, Ramallo zostawił walizki, i pocałował mnie w czoło. Gdy poszedł, przyszła Ludmila.
-Cześć kochana! Dyrektor nas woła- przekazała Ludmila.
-Hej, już idę- powiedziałam.

Zeszłyśmy po schodach, i dyrektor przemawiał.

-Witajcie uczniowie! W sekretariacie są listy uczniów, na tych kartkach piszę w których jesteście klasach. 

Po słowach dyrektora liceum, poszliśmy do sekretariatu, jestem w 4 klasie z Ludmilą. Jest w niej dużo osób, a zwłaszcza chłopaków. Poszłyśmy z Lu do pokoju, rozpakowywałam się, pokazywałam jej moje nowe rzeczy.
Zajęło nam to 2 godziny. Później pozwiedzałyśmy liceum, ależ ono jest piękne. Obym w tym liceum spotkała idealnego chłopaka. 
-Viola ja idę do pokoju, brzuch mnie boli- powiedziała skrzywiona Ludmila.
-Szkoda, ja jeszcze się porozglądam- odpowiedziałam.

Wszyscy się na mnie patrzyli, ja lubię jak ludzie zwracają na mnie uwagę. W pewnej chwili zobaczyłam takiego chłopaka, on był taki przystojny, rozmawiał kimś, a ja się na niego patrzyłam. Gdy on się na mnie spojrzał ja wykręciłam głowę. Chciałabym z takim się spotykać, chyba jest stypendystą, bo po raz pierwszy go widzę. O czym ja myślę, przecież jestem Violetta Castillo. Nie mogę się spotykać z prostakami.
Postanowiłam, iść do Ludmili. Ciągle nie mogłam przestać myśleć o nim, jest takim ciachem. 

~.~

Hej, jak rozdział??? Jest troszkę dłuższy. Myślę, że się podoba. Sorki, że tak późno jest, ale ważne, że jest. 
Proszę o szczerość <3